ερικτήμων

ἐρικτήμων, -ον (Α)

ο πλούσιος, ο ερικτέανος*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτ. μόριο) + -κτήμων (< κτήμα

πρβλ. α-κτήμων, γαιο-κτήμων)].